استراحت صوتی :

استراحت صوتی چیست؟

گاهی اوقات به بیماران مبتلا به ناهنجاری های صوتی توصیه میشود که آواز نخوانند اما صحبت نکردن توصیه کمتر رایج تری است و به ندرت اجرا میشود.استراحت صوتی که از جانب متخصص گفتار و زبان توصیه میشود میتواند در بسیاری از مواقع که هنوز تشخیص دقیق داده نشده است مفید و سودمند باشد.در واقع بداستفاده کردن از صدا منجر به آسیب به چین های صوتی شده که این آسیب عواقب غیر قابل جبرانی اعم از آسیب به حرفه و موقعیت شغلی فرد و سیر زندگی وی دارد.

 استراحت صوتی مطلق؟

استراحت صوتی مطلق به معنای سکوت است که در آن بیماران مبتلا به اختلال صوتی مثل:خواننده ها،معلمان و … باید برای برقراری ارتباط از صدای خود استفاده نکرده و به وسیله نوشتن و ابزارهای کامپیوتری ارتباط برقرار کنند و در صورت ضرورت مثلا مادری که فرزند کوچک دارد برای صحبت کردن با او از الکترولارنکس  استفاده کند.در گذشته استراحت صوتی مطلق برای افرادی که دارای ندول چین های صوتی و لارنژیت مزمن بودند استفاده می شد.گاهی اوقات نیاز است از این تکنیک به مدت ۶ هفته و یا بیشتر استفاده شود و طبق بررسی های انجام شده هرگز منجر به آتروفی عضلات و آسیب های صوتی نمیشود. اما در واقع این توصیه ها بیش از ۱ هفته قابل اجرا نیست.  طبق شواهد گفته شده که این تکنیک میتواند در آسیب های مزمن چین های صوتی مثل آسیب به موکوس منجر به ترمیم موکوس شده و این فرصت را به آن میدهد و به این نتیجه رسیدند که با ۲-۷روز استراحت صوتی مطلق ترمیم موکوس صورت میگیرد.همچنین این تکنیک قادر است آسیب هموراژیک مزمن چین های صوتی را به آسیب حادتری تبدیل کند و منجر به بهبودی خونریزی ریکارنت و اسکار شود.یک بررسی دیگر راجع به استراحت صوتی مطلق این است که درمدت کوتاهی توانست منجر به بهبودی صوتی بیماران مبتلا به دیسفونی اسپاسمودیک که بوتاکس دریافت کرده بودند،شود.در یک تحقیق دیگری دیدند که استراحت صوتی مطلق توانست منجر به افزایش خونرسانی در لایه های عضلات چین های صوتی حین آواسازی شود که این کاهش خونرسانی در افراد دیسفونی اسپاسمودیک به دلیل تزریق بوتاکس وجود دارد و منجر به کاهش حرکات چین های صوتی  میشود.افراد با استراحت صوتی مطلق باید بدانند که که این تکنیک با نجوا(پچ پچ کردن) متفاوت است و نجوا، خود باعت برخورد بیشتر چین های صوتی میشود.در سال ۱۹۸۹ مطالعه به بررسی اینکه حین نجوا شکل حنجره چگونه است پرداخت و مشاهده شد که در نجوا ۲ حالت: پایین و بالا وجود دارد که در نوع بالا فشاری بیشتر از صوت طبیعی به چین ها وارد میشود. نجوا فشار هوا برای دورشدن چین صوتی را افزایش میدهد و منجر به افزایش مقاومت حنجره میشود و نیاز به نیروی بیشتری است،اما برای بعضی از بیماران مثل ابتلا به  بیش عملکردی چین های صوتی از گفتار نجوا بیشتر از نرمال سود میبرند.

استراحت صوتی نسبی:

یعنی از صدا فقط در مواقع ضروری استفاده شود و تکنیک های صدا به خوبی حین آواز خواندن و صحبت کردن رعایت شود.این تکنیک اغلب برای درمان بسیاری از مشکلات صوتی مثل:بیماری های التهابی مزمن که منجر به تاخیر در خونرسانی به چین های صوتی میشود و عفونت ها که باعث تغییر در مخاط چین های صوتی و اختلال آن میشود کمک کننده است. طبق این تکنیک توصیه میشود که در محیط های پرسروصدا مثل:فرودگاه ها،رستوران ها و مکان های شلوغ صحبت نکند و از این تکنیک برای درمان بازیگران و خوانندگانی که لارنژیت دارند استفاده میشود.

منابع:

1. A. Behrman and L. Sulica, “Voice rest after microlaryngoscopy: current opinion and practice,” Laryngoscope 113,no. 12 (December 2003): 2182–2186.
2. Cheryl A. Hoover et al., “Vocal fold mucosal tears: maintaining a high clinical index of suspicion,” Journal of Voice 15,no. 3 (September 2001): 451–455.
3. Seung-Ho Cho et al., “Influence of Phonation on Basement Membrane Zone Recovery After Phonomicrosurgery: A Canine Model,” Annals of Otology, Rhinology and Laryngology 109, no. 7 (July 2000): 658–666.