فلجی بلز :

فلجی بلز چیست؟

فلجی بلز  یک بیماری غیرپیشرونده ناشی از ضعف یا فلجی نیمه عضلات صورت است که به طور ناگهانی شروع می شود و طی 48 ساعت بدتر می شود. این وضعیت ناشی از آسیب به عصب صورت (عصب کرانیال هفتم) است. درد و ناراحتی معمولاً در یک طرف صورت یا سر ایجاد می شود. علت این فلجی دقیقا مشخص نیست اما آسیب عصب جمجمه ای VII در افراد مبتلا به فلجی بل دیده می شود. اکثر دانشمندان معتقدند که فعال شدن مجدد یک عفونت ویروسی  که در در بدن وجود داشته است ممکن است باعث این اختلال شود. یکی از پاسخهای استرس شدید این است که سیستم ایمنی بدن ضعیف شده است. هرچه سیستم ایمنی بدن ضعیف تر باشد ، عملکرد سیستم های بدن کمتر است. تضعیف ایمنی می تواند منجر به عملکرد نادرست قسمت هایی از بدن شود و ناهنجاری هایی مانند فلج بلز را بوجود آورد. فلج بلز ناشی از سکته مغزی نیست ، اما می تواند علائم مشابهی را ایجاد کند. در صورت احساس ضعف یا افتادگی صورت به پزشک خود مراجعه کنید تا علت اصلی و شدت بیماری را دریابید. در اکثر موارد ، فلجی صورت ناشی از فلجی بلز موقتی است. به احتمال زیاد بعد از حدود دو هفته  بهبود تدریجی حصل میشود و حداکثر طی سه ماه ، اکثر افراد حرکت کامل و عملکرد صورت خود را بازیابی کرده اند. طبق مطالعات سالانه حدود 30 تا 40 هزار نفر در ایالات متحده دچار فلج بلز می شوند. شواهد نشان داده که این بیماری به ویژه در زنان باردار و مبتلایان به دیابت بسیار رایج است اما اگرچه ناهنجار است ، اما خطرناک تلقی نمی شود. به گفته موسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی (NINDS) ، فلج بلز  با سردرد ، عفونت مزمن گوش میانی ، فشار خون بالا ، دیابت ، تومورها و بیماری لایم مرتبط است.اکثر افراد مبتلا به فلج بلزبه طور کامل – با یا بدون درمان – بهبود می یابند وهیچ درمان همه جانبه ای برای آن وجود ندارد ، اما پزشک شما ممکن است داروها، فیزیوتراپی و گفتاردرمانی را برای تسریع بهبودی شما پیشنهاد کند. جراحی به ندرت گزینه ای برای درمان فلج بلز است.

 گفتار در فلجی بلز؟

در بیشتر مواقع ، فلج صورت فقط یک طرف صورت را درگیر می کند و باعث ظاهر نامتقارن می شود. در حالی که خجالت از صورت نامتقارن می تواند باعث عدم اعتماد به نفس در افراد بیمار شود. بسیاری از افراد مبتلا به فلج بل نیز با اختلال گفتاری روبرو هستند که بر زندگی آنها تأثیر می گذارد. فرد مبتلا به فلج صورت ممکن است در گفتار دچار مشکل شود. عصب صورت مسئول حرکت لب ها است و تون عضلانی خوبی را در گونه ها حفظ می کند. هنگامی که عصب صورت آسیب می بیند ، لب ها ضعیف می شوند و تون عضلانی گونه از بین می رود یا کاهش می یابد. فلجی بلز می تواند عواقبی مانند حرکت غیر ارادی دهان هنگام تلاش برای پلک زدن چشم ها یا  ضعف عضلات صورت که منجر به مشکل در صحبت کردن یا ایجاد کلمات می شود (دیسارتریا) نشان دهد. فلج بلز ممکن است بر ارتباط و توانایی خوردن و کنترل بزاق تأثیر بگذارد. پزشکان باید آگاه باشند که هیچ ارتباط مستقیمی بین میزان فلج صورت و تأثیر احتمالی آن بر ارتباط ، توانایی خوردن و کنترل بزاق وجود ندارد. بنابراین به پزشکان توصیه می شود سوالات خاصی را در رابطه با مشکلات مربوط به این عملکردها در طول ویزیت های معمول پزشکی بپرسند و مداخله احتمالی را توسط آسیب شناس گفتار و زبان یا فیزیوتراپیست ارائه دهند.

گفتاردرمانی در فلجی بلز:

با توجه به  گستردگی علل فلج صورت ، بیماران می توانند برای بررسی اولیه خود به تعداد زیادی از متخصصان مختلف مراقبت های بهداشتی مراجعه کنند. این موارد شامل پزشکان مراقبت های اولیه ، متخصصان مغز و اعصاب ، متخصصان اطفال ، متخصص گوش و حلق و بینی ، جراحان پلاستیک و ترمیمی چشم و صورت، فیزیوتراپ و یا گفتاردرمان باشد. با وجود این ، هر بیمار برای بهینه سازی ظاهر ، عملکرد و نتایج روانی خود به مراقبت جامعی از طیف وسیعی از متخصصان مراقبت های بهداشتی احتیاج دارد. تمرینات صورت توسط متخصص گفتار و زبان به بیماران فلج بلز کمک می کند تا قدرت و هماهنگی عضلات صورت را افزایش دهند. به این ترتیب ، بیماران می توانند توانایی خود را در انجام حرکات صورت،  فک و دهان بهبود بخشند. همانطور که گفته شد، تمرینات صورت  برای فلج بلز به افزایش قدرت عضلات و بازیابی هماهنگی صورت  کمک می کند. بیشتر تمرینات باید سه یا چهار بار در روز در جلسات کوتاه و حداکثر 30 تکرار در هر تمرین انجام شوند.

تمریناتی برای کمک به فلج بلز:

  • مرحله 1: ابتدا سعی کنید هر قسمت از صورت خود را به آرامی و ملایم حرکت دهید.
  • مرحله 2: با انگشتان خود به آرامی ابروهای خود را بالا بیاورید.
  • مرحله 3: با استفاده از انگشتان خود ، قسمت های مختلف صورت خود ، از جمله پیشانی ، بینی ، گونه ها و دهان خود را به آرامی ماساژ دهید.

منابع:

1.Bleicher JN, Hamiel S, Gengler JS, Antimarino J. A survey of facial paralysis: etiology and incidence. Ear Nose Throat J. 1996;75(6):355–358.

  1. Hohman MH, Hadlock TA. Etiology, diagnosis and management of facial palsy: 2000 patients at a Facial Nerve Centre. Laryngoscope. 2014;124:e283–e293. 
  2. Peitersen E. Bell’s palsy: the spontaneous course of 2,500 peripheral facial nerve palsies of different etiologies. Acta Otolaryngol Suppl. 2002;549:4–30. 

 

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *