سندرم آسپرگر ؛ علت، علائم، تشخیص و راه های درمانی -

سندرم آسپرگر نوعی اختلال عصبی رشدی می باشد که ممکن است در کودکان دیده شود. این اختلال که هم اکنون جزو اختلالات طیف اتیسم طبقه بندی می شود، حیطه های مختلف زندگی فرد را تحت تاثیر قرار خواهد داد. متخصصان زیادی به دنبال درمان سندرم آسپرگر هستند. کاردرمانی آسپرگر در شرق تهران و گفتاردرمانی آسپرگر در شرق تهران به دنبال درمان و بهینه سازی حداکثری شرایط این افراد هستند. در ادامه بیشتر در مورد این افراد خواهیم خواند.

سندرم آسپرگر چیست؟

آسپرگر یک اختلال عصبی -رشدی است که با مشکلات قابل توجهی در تعامل اجتماعی و ارتباطات غیرکلامی، همراه با الگوهای محدود و تکراری رفتار و علایق مشخص می شود. نشانگان آسپرگر که پیش تر به عنوان یک اختلال مجزا طبقه می شد، امروزه در طبقه اختلالات طیف اتیسم قرار می گیرد. هوش این افراد به اندازه دیگر افراد جامعه است اما مشکلات آنها در زمینه مهارت های اجتماعی مشهود است. این اختلال باعث عملکرد متفاوت مغز شده و به دنبال آن اختلال در مهارت های ارتباطی و حرکتی به وجود می آید. اگر در جهت درمان سندرم آسپرگر آن تلاشی صورت نگیرد فرد مبتلا در بزرگسالی دچار بحران های شدیدی خواهد شد. هر چند بزرگسالان مبتلا به این اختلال نیز میتوانند در جهت بهبود وضعیت خود اقدام کنند.

علت آسپرگر چیست؟

در حالی که علت دقیق بیماری آسپرگر مشخص نیست. بسیاری از کارشناسان معتقدند که این اختلال احتمالاً توسط عوامل مختلفی ایجاد شده است. ترکیبی از مسائل ژنتیکی، عصبی و محیطی ممکن است با هم دخیل باشند تا این سندرم ایجاد شود. همچنین صدمات مغزی و کاهش عملکرد مغز در اثر ضایعات عضوی، قرار گرفتن در معرض سموم محیطی مانند مواد شیمیایی یا ویروس ها به عنوان علل دیگر این بیماری مطرح شده اند. همچنین پسران بیشتر از دختران به آسپرگر مبتلا می شوند.

علائم و معیارهای تشخیصی آسپرگر

سندرم آسپرگر از دوران کودکی خود را نشان می دهد. برای درمان آسپرگر تشخیص نشانه های آن اهمیت دارد. در ادامه علائم و ویژگی های آسپرگر بیان شده اند.

آسیب کیفی در تعاملات اجتماعی .A

تخریب قابل ملاحظه در استفاده از رفتارهای غیرکلامی متعدد مثل نگاه رو در رو، حالات چهره و ژست های بدنی
فقدان یا مشکل در تعامل اجتماعی یا عاطفی
فقدان تلاش برای مشارکت دادن دیگران در شادی، علایق و موفقیت های خود
ناتوانی در گسترش روابط مناسب با همتایان
بی توجهی به نشانه های اجتماعی از جمله زبان بدن و تشخیص عواطف از روی صورت مخاطب

الگوهای محدود رفتار، علاقه و فعالیت ها در سندرم آسپرگر.B

اصرار و میل به یکسان بودن و یکنواختی و وابستگی غیر قابل انعطاف به آداب یا تشریفات غیر کاربردی
اشتغال دائم مخصوصاً با قسمت هایی از اشیا مانند چرخ های یک ماشین اسباب بازی
عادات حرکتی کلیشهای و تکراری خاص از قبیل تکان خوردن یا دست زدن
مشغولیت زیاد با الگوهای کلیشهای و محدود علایق
تاکید زیاد روی مطالب و موضوعات مورد علاقه خود

.عملکرد اجتماعی C

کودکان دارای سندرم آسپرگر به علت واکنش های نامناسب یا شکست در تفسیر تعاملات اجتماعی ، افرادی رسمی و خشک در مقابل احساسات دیگران هستند و برخلاف کودکان اتیستیک ، علاقه زیادی به برقراری ارتباط دارند ولی به علت کمبود مهارت ناموفق هستند.
افراد مبتلا به سندرم آسپرگر معمولاً مهارت های زبانی خوبی دارند ، اما هنوز نمی توانند انتظارات دیگران را در مکالمات درک کنند ،ممکن است آنچه را که طرف مقابل به تازگی گفته است را تکرار کنند)که به آن اکولیلیا می گویند( یا در مورد علایق خود زیاد صحبت کنند.
افراد مبتلا به سندرم آسپرگر ممکن است به زمان بیشتری برای پردازش اطلاعات نیاز داشته باشند و اغلب درک زبان واضح و مستقیم برای آنها آسان تر است تا درک عبارت های انتزاعی.

کودکان مبتلا به سندرم آسپرگر ممکن است علاوه بر موارد گفته شده دارای مشکلات زیر هم باشند:

حساسیت بیش از حد ( بیش حسی) به نور ، صداها ، مزه ها و غیره
مشکل در شروع و حفظ مکالمه
حرکات ناهماهنگ یا دست و پا چلفتی بودن
ضعیف بودن در کارهای گروهی و فعالیت هایی مثل بازی با توپ و دوچرخه سواری
اضطراب و افسردگی

تشخیص:

فرایند تشخیص سندرم آسپرگر معمولاً شامل یک تیم تشخیصی چند رشته ای است که اغلب شامل کاردرمانگر، آسیب شناس گفتار و زبان، متخصص اطفال، روانپزشک و/یا روانشناس است.

از آنجا که نشانه های سندرم آسپرگر از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است، تشخیص آن دشوار است. اغلب در کودکان دیرتر از اتیسم تشخیص داده می شود و گاهی ممکن است علائم آن تا بزرگسالی تشخیص داده نشود.

اگر علائم مشابه آنچه گفته شد در کودک خود مشاهده کردید، بهتر است به یک متخصص جهت درمان سندرم آسپرگر مراجعه کنید که حیطه کاری او در زمینه اختلالات طیف اتیسم باشد.

شباهت ها و تفاوت های اتیسم و سندرم آسپرگر

از آنجا که نشانگان آسپرگر جزو اختلالات طیف اتیسم محسوب می شود، دارای مشابهت هایی با اختلال اتیسم است. دانستن این شباهت ها و تفاوت ها در تشخیص و ارجاع زودهنگام کودک نقش موثری دارد.

برخی از ویژگی های اتیسم که با آسپرگر مشترک هستند:

مشکل در ارتباط اجتماعی و برقراری ارتباط
2- علایق خاص و محدود و انجام کارهای تکراری
3- ناتوانی در خیال پردازی و انجام بازی خلاقانه

تفاوت های این دو اختلال: در سندرم آسپرگر، ضریب هوشی معمولا در سطح متوسط یا اندکی بالاتر است و تاخیر زبانی مشخصی در رشد زبان دیده نمی شود. اما در اتیسم ضریب هوشی ممکن است کم ، زیاد یا متوسط باشد و در رشد زبان تاخیر وجود دارد.

نقاط قوت این کودکان:

توانایی بالا در توجه و تمرکز به جزئیات و پشتکار قابل ملاحظه ای دارند.
توانایی کار مستقل را دارند.
بسیار خوب سخن می گویند و از دامنه لغات بسیار بالایی برخوردارند.
در تشخیص و شناخت الگوهایی که ممکن است توسط دیگران نادیده گرفته شوند استعداد دارند.

نقش گفتاردرمانی در درمان سندرم آسپرگر:

گفتاردرمانی آسپرگر در شرق تهران، یک مداخله کلیدی برای افراد مبتلا به نشانگان آسپرگر است تا به مشکلات ارتباطی خود کمک کنند. از آنجا که گفتاردرمانی به منظور بهبود ارتباط است، گفتاردرمانگران نقش اساسی در ارزیابی و مدیریت نشانگان آسپرگر ایفا می کنند.

مشکلاتی که افراد مبتلا به نشانگان آسپرگر تجربه می کنند معمولاً مربوط به نحوه صحبت و تلفظ کلمات نیست ، بلکه نحوه درک آنها از معنای صحبت دیگران و همچنین نحوه واکنش آنها به آن است.

گفتاردرمانی آسپرگر در شرق تهران به کودک ، خانواده و سایر افرادی که از او مراقبت میکنند، با پشتیبانی و مشاوره مناسب کمک می کند تا به کودک کمک کنند تا در خانه و محیط های اجتماعی و آموزشی با بالاترین توان خود ارتباط برقرار کرده و عملکرد خوبی را داشته باشد.

گفتاردرمانی آسپرگر در شرق تهران جهت درمان سندرم آسپرگر به موارد زیر می پردازد:

تقویت درک و مهارت های اجتماعی
مهارت توجه و گوش دادن
توسعه مهارت های بازی
افزایش انگیزه آنها برای برقراری ارتباط
درک زبان
درک بیان
استفاده از ارتباطات رسا و موثر

بهبود این موارد طی درمان سندرم آسپرگر می تواند باعث افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس، افزایش فرصت های اجتماعی وبهبود کیفیت زندگی این کودکان بشود. این مداخلات بر عهده گفتاردرمانی آسپرگر در شرق تهران می باشد.