اختلال اضطرابی و اختلالات گفتار و زبان :

این طبیعی است که در مواقع استرس زا دچار نگرانی شوید‚ اما در اختلال اضطرابی برخی از افراد هر روز احساس تنش و اضطراب می کنند. اختلال اضطرابی یک بیماری روانی شایع است ‚ به طوری که بیشتر زنان و میان سالان و افراد سالمند با آن مواجه هستند.اختلال اضطرابی و اختلالات گفتار و زبان به طور شایعی در کودکان وجود دارد. از جمله اختلالات اضطرابی  که بر روی گفتار و زبان و عملکردهای ارتباطی کودک تاثیر می گذارند ، می توان به اختلال اضطراب اجتماعی و اختلال اضطراب جدایی اشاره کرد.

اضطراب اجتماعی و اختلالات گفتار و زبان :

نوعی اضطراب است که با ترس و اضطراب شدید در موقعیت های اجتماعی شناخته می شود و حداقل بخشی از فعالیت های روزمره شخص را مختل می کند. اضطراب اجتماعی یک اختلال ناتوان کننده است که می تواند بسیاری از جنبه های زندگی فرد را مختل کند. در موارد شدید ‚ اضطراب اجتماعی می تواند کیفیت زندگی فرد را به شکل چشم گیری کاهش دهد. بعضی از مبتلایان ممکن است هفته ها از خانه خارج نشوند و یا از بسیاری از موقعیت های اجتماعی مانند موقعیت های شغلی و تحصیلی خود صرف نظر کند. علایم جسمی که معمولا همراه اضطراب اجتماعی هستند شامل: سرخ شدن ‚ تپش قلب ‚ احساس دل آشوب ، لکنت زبان و گفتار بریده بریده  می باشد.

اضطراب جدایی و اختلالات گفتار و زبان :

اختلال اضطراب جدایی یکی از زیر شاخه های اختلالات اضطرابی است. اختلال اضطراب جدایی ‚ اختلال روانی است که در آن فرد به دلیل جدا شدن از خانه یا از کسانی که به آن ها دلبستگی و وابستگی عاطفی دارد دچار پریشانی ‚ نگرانی و اضطراب شدید می شود. اختلال اضطراب جدایی نیز همانند دیگر اختلالات روانی ‚ جنبه های گوناگون زندگی مانند عملکرد تحصیلی ‚ شغلی ‚ روابط میان فردی ‚ خانوادگی ، اجتماعی و گفتار و زبان را با چالش رو به رو می کند.

اضطراب جدایی در کودکان:

شاید در ابتدا برای والدین جوان ، وابستگی و چسبندگی بیش از حد کودکشان به آنها، کمی دلچسب باشد. اما پس از مدتی و وقتی کودک بزرگتر می شود (2سال و نیم به بعد) ، والدین با مشاهده نشانه های زیر کلافه و سردرگم خواهند شد:

• گریه های بی وقفه و طولانی هنگام جدایی از مادر.
• برخورد فیزیکی کودک با کسی که قرار است او را نگه دارد.
• جیغ زدنهای پی در پی هنگامی که از مادر فاصله می گیرد.
• در مهدکودک و سایر محیط های جدید بدون مادر نمی ماند.
• حتی در خانه مادر کاملا تحت کنترل اوست.
• نشستن پشت در دستشویی و حمام و غر زدن هنگامی که مادر آنجاست.

بروز نشانه های جسمی مثل سردرد و تهوع و …در هنگام جدایی

 

? اینها بخشی از نشانه های اضطراب جدایی در کودکان است که بهتر است هرگز نادیده گرفته نشود.

 

? عدم درمان به موقع این اضطراب در نوجوانی و حتی بزرگسالی، گرفتاریهای بسیاری را براي او به دنبال خواهد داشت:

نوجوانی که وابستگی بیش از حد و غیر متعارف به دوستانش دارد.

جوانانی که درگیر روابط عاطفی به شدت اشتباه می شوند اما نمی توانند رابطه را ترک کنند.

وابستگی بیش از حد به یک آموزگار ، مربی، استاد و ایجاد درگیریهای ذهنی فراوان برای فرد که در هنگام جدایی چه کند.

ناراحتی شدید در زمانی که از والدین یا دوستان خود جدا می شوند. بنابراین گاهی اوقات به خاطر همین مساله از بسیاری از موقعیتهای ممتاز صرف نظر می کنند.

نگرانی دائمی در مورد این که قرار است اتفاق بدی برای یکی از عزیزان و دوستانشان بیفتد.

❌همه و همه همان اضطراب جدایی است که درمان نشده است.

این اختلال در خلال جلسات  بازی درمانی ، گروه درمانی و موسیقی درمانی در کلینیک های توانبخشی حل و فصل خواهد شد بنابراین قبل از اینکه دیر شود این مساله را حل و فصل نمایید.

 

کودکانی که مشکل گفتاری ندارند اما حرف نمی زنند:

اگر فرزند شما اشکالات گفتاری ندارد و می تواند صحبت کند ؛ اما شما می بینید که آشکارا از حرف زدن امتناع می ورزد و علائم و نشانه های زیر را هم بروز می دهد ؛ آنگاه احتمال دارد که دچار اختلال لالی انتخابی (موتیسم)  شده باشد که البته جز اشکالات اضطرابی و رفتاری در کودکان است:

 

منفی گرایی

کمرویی

رفتارهای مقابله ای

عدم تماس چشمی (در زمانهایی که با او صحبت می کنید به شما نگاه نمی کند)

وسواس، کناره گیری و انزوای اجتماعی

اضطراب

وابستگی

امتناع از مدرسه رفتن

اختلالات رفتاری مانند قشقرق

بی اختیاری ادرار و یا مدفوع

به کار بردن دست و سر به جای سخن گفتن

ژست های بدنی و تکرار یک کلمه و یا واژه به صورت تکراری و یکنواخت

 

برای درمان اختلال اضطرابی و اختلالات گفتار و زبان چه کنیم ؟

✅  درمان این عارضه تا حدودی مشکل است . اما استفاده از مداخلات  گفتاردرمانی  در اشکال بازی درمانی و موسیقی درمانی و … جز بهترین روشهای درمان این کودکان به شمار می آید.

یک  گفتاردرمانگر با تجربه و کاربلد با ایجاد اعتماد به نفس در گفتار کودک شما ، به طور طبیعی به کاهش اضطراب کمک می کند. کودک شما با تسلط کامل و بدون اشتباه  و اضطراب شروع به صحبت می کند و در نتیجه عزت نفس کودک بالا می رود و مستقل تر می شود و بالطبع کیفیت زندگی بهتری خواهد داشت.

پس  اگر احساس کردید که کودک شما دچار اختلال اضطرابی است فرصت را از دست ندهید و اقداماتی درمانی را زیر نظر متخصص گفتار درمانی یا کاردرمانی آغاز کنید.

منابع:

American Speech–Language–Hearing Association (ASHA)