آسیب شنوایی و اختلالات گفتار و زبان :

 آسیب شنوایی چیست؟

آسیب شنوایی و اختلالات گفتار و زبان  بسیار شایع است. گفته می شود که در افرادی که قادر به شنیدن آستانه شنوایی طبیعی 20 دسی بل در هر دو گوش نیستنو دچار کم شنوایی میشوند. کاهش شنوایی ممکن است خفیف ، متوسط ، شدید یا عمیق باشد و همچنین می تواند یک گوش یا هر دو گوش را تحت تاثیر قرار دهد و منجر به مشکل در شنیدن گفتگوی محاوره ای یا صداهای بلند شود. افرادی که مشکل شنوایی دارند معمولاً از طریق زبان گفتاری ارتباط برقرار می کنند و می توانند از سمعک ، کاشت حلزون و سایر وسایل کمکی یا زبان اشاره استفاده کنند.

کاهش شنوایی یکی از سه نوع زیر است:

1. انتقالی(شامل گوش خارجی یا میانی است)
2. حسی-عصبی (شامل گوش داخلی)
3. مخلوط (ترکیب این دو)

مشکلاتی که برای فرد با کم شنوایی ممکن است پیش بیاید، شامل موارد زیر است:

4. اختلال در گفتار و سایر صداها
5. مشکل در درک کلمات (به ویژه در برابر سر و صدای محیط)
6. درخواست مکررا از دیگران برای صحبت آهسته تر ، واضح تر
7. نیاز به افزایش صدای تلویزیون یا رادیو
8. اجتناب از شرکت در برخی از دورهمی های اجتماعی

علت آسیب شنوایی در سنین مختلف:

دوره قبل از تولد:

عوامل ژنتیکی- شامل کاهش شنوایی ارثی و غیر ارثی عفونت های داخل رحمی- مانند سرخچه و عفونت سیتومگالوویروس

دوره زایمان:

خفگی هنگام تولد (کمبود اکسیژن در زمان تولد)

هایپربیریلوبینمی (زردی شدید در دوره نوزادی)

وزن کم هنگام تولد سایر بیماریهای حاملگی

دوران کودکی و نوجوانی:

عفونت های مزمن گوش (اوتیت میانی مزمن)

 جمع شدن مایع در گوش

 مننژیت و سایر عفونت ها

بزرگسالی و سن بالاتر:

بیماریهای مزمن

 سیگار کشیدن

اتواسکلروز

انحطاط حسی عصبی مربوط به سن

کاهش ناگهانی شنوایی حسی عصبی

تاثیر آسیب شنوایی بر گفتار و زبان؟

  کاهش شنوایی می تواند بر رشد مهارت های گفتاری و زبانی کودک تأثیر بگذارد. وقتی کودک در شنوایی مشکل دارد ، مناطقی از مغز که در اراباط با درک مکالمه هست ممکن است به طور مناسب ورودی دریافت نکند. این امر درک و صحبت کردن را بسیار دشوار می کند. برای توسعه زبان گفتاری ، کودکان باید بتوانند گفتار را به وضوح بشنوند پس اگر کودک شما از کم شنوایی رنج می برد ، رشد اولیه زبان او اغلب به تأخیر می افتد. زبان از طریق شنیدن صداها آموخته می شود و مهارت های شنیداری همچنین بر توانایی کودکان در یادگیری خواندن، نوشتن و بر مهارت های اجتماعی آنها نیز تأثیر می گذارد.

مشاورات گفتاردرمانی در آسیب شنوایی و اختلالات گفتار و زبان :

گفتاردرمانگران با مراجعینی کار می کنند که اختلالات ارتباطی آنها به دلایل مختلفی از جمله سکته مغزی ، آسیب مغزی و تأخیر در رشد ایجاد می شود. طبق گفته انجمن شنوایی زبان گفتاری آمریکا (ASHA) ، آسیب شناسان گفتار از دانش و مهارت هایی برای ارزیابی اختلالات ارتباطی ، تفاوت ها و تأخیرها  برخوردار هستند که ممکن است تحت تاثیر کم شنوایی یا علل مرتبط با آن قرار گیرند. هنگام کار با مراجعین کم شنوا ، مسئولیت ها و نقش های متخصص گفتار و زبان کمی تغییر می کند. در واقع ، ASHA بیان می کند که درمانگرانی که با افراد دارای مشکل شنوایی کار می کنند باید آموزش خاصی را در رابطه با این جمعیت داشته باشند. ASHA موارد زیر را به عنوان نقش درمانگران گزارش می کند:

۱. بررسی کنید که چگونه کم شنوایی بر رشد ارتباطات تأثیر می گذارد.

۲. برای ارزیابی مهارت های ارتباطی و درمان با بیماران با مشکلات شنوایی با شنوایی شناسان همکاری کنید.

۳. تکنیک ها و استراتژی های ارتباطی مناسب را تجویز و انتخاب کنید.

هدف از گفتاردرمانی برای بیماران مبتلا به کم شنوایی بهبود مهارت های گفتاری ، ارتباطی ، شنیداری و زبانی است. انواع مختلفی از تکنیک های گفتاردرمانی وجود دارد که گفتاردرمانگران می توانند در مداخله از آنها استفاده کنند. برخی از انواع درمان ، که توسط کلینیک های توانبخشی کودکان در سراسر کشور انجام شده است ، عبارتند از:

۱. درمان شنیداری و گفتاری: همچنین به عنوان “درمان شنوایی-کلامی” شناخته می شود تا به بیماران در تقویت مهارت های گوش دادن کمک کند تا بتوانند مهارت های گفتاری خود را بهتر کنند.

۲. گفتار درمانی شنیداری-شفاهی:

آموزش لب خوانی و نشانه های بینایی برای یادگیری زبان.

۳. گفتاردرمانی جهت برقراری ارتباطی:

ترکیبی از ارتباط کلامی و اشاره با استفاده از نشانه های بینایی ، زبان اشاره و ورودی کلامی.

کلیدواژه ها: آسیب شنوایی و اختلالات گفتار و زبان – عفونت گوش میانی- گفتاردرمانی- گفتار و زبان-ارتباط

منابع:

1. Humes, L. E., Christensen, L. A., Bess, F. H., et al. (1997). A comparison of the benefit provided by well-fit linear hearing aids and instruments with automatic reductions of low-frequency gain. J Speech Lang Hear Res, 40, 666–685.
2. Kahneman, D. (1973). Attention and Effort. New Jersey: Prentice-Hall. Koelewijn T, Zekveld, A., Festen J. M., Kramer S. E. (2012). Pupil dilation uncovers extra listening effort in the presence of a single-talker masker.
3. Ear Hear, 33, 291–300.Korczak, P. A., Kurtzberg, D., Stapells, D. R. (2005). Effects of sensori-neural hearing loss and personal hearing AIDS on cortical event-related potential and behavioral measures of speech-sound processing. Ear Hear, 26, 165–185.